Jestem artystką wizualną, komunikuję się ze światem przede wszystkim poprzez moje prace artystyczne. Tym razem jednak opowiem o moim poszukiwaniu odpowiedzi na odwieczne pytania o to, kim jest człowiek oraz czy sztuka nosi w sobie siłę, by zmieniać świat?
Kim jestem, dokąd zmierzam? Teksty Platona i św. Augustyna okazują się zaskakująco podobne w swej treści, Dalajlama mówi o tym samym, co Albert Einstein. Japoński Architekt Tadao Ando dotyka w swej twórczości tych samych strun, co Amerykański artysta James Turrell. Wszyscy poszukujemy i zadajemy pytania, chcemy dotrzeć do sedna naszej egzystencji, dotknąć tajemnicy. Mam wrażenie, że w swej najgłębszej warstwie odpowiedzi na te pytania są bardzo podobne. Nie jesteśmy tylko nic nieznaczącym pyłkiem dryfującym w nieskończonej przestrzeni
wszechświata, ale istotą, która nosi w sobie światło-cząstkę boskości. Jesteśmy energią, która nigdy nie ginie, którą możemy się dzielić z innymi.
Absolwentka kierunku Ceramika Unikatowa na Wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2020 roku obroniła tytuł doktora w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego, gdzie pracuje na stanowisku adiunkta. Brała udział w ponad pięćdziesięciu wystawach w Polsce, Niemczech, Włoszech, Chorwacji, Austrii, Słowacji, Hiszpanii, Portugalii, Belgii. Tworzenie ceramiki jest moją pasją, ale także sposobem na życie. W swojej pracowni realizuję autorskie projekty, które dokumentują niekończącą się walkę pomiędzy poczuciem estetyki i próbą wyrażania emocji w tworzywie kojarzonym z przedmiotami użytkowymi. Często ważną rolę w moich rzeźbach odgrywa światło, które współtworzy formę. Dzięki niemu moje prace nie kończą się tam, gdzie kończy się materia ceramiczna, ale angażują również przestrzeń wokół. Tak jak z moimi rzeźbami, tak samo jest z nami ludźmi- fizyczność to tylko wstęp do istoty rzeczy, dużo większe znaczenie dla kreowania rzeczywistości ma to, co wypływa z wnętrza.
