Żartobliwy tytuł „Rodzicielstwo bliskości poszło nie tak” powstał na bazie wielu spotkań z rodzicami, którzy tracili z oczu swoją rolę przewodników stada. Jeśli chcesz być łagodnym i empatycznym rodzicem, ale łapie Cię czasami wątpliwość czy umiesz adekwatnie postawić granice. Jeśli chcesz budować bezpieczną więź, ale boisz się, że Twoje dziecko dozna traumy jeśli nie spełnisz każdej jego prośby. Jeśli masz poczucie, że gubi Ci się granica pomiędzy udzielaniem wsparcia a wyręczaniem – to zapraszam Cię na spotkanie ze mną. Porozmawiamy o tym:
Jak jednocześnie podążać za dzieckiem, ale nie zatracić roli rodzica – przewodnika, przywódcy?
Jak stawiać dobre i skuteczne granice, bez krzywdzenia dziecka?
Jak budować bezpieczeństwo w relacji, poprzez narzędzia pozytywnej współpracy?
Opowiem również o tym, dlaczego rola przywódcy jest tak ważna, jak brak przywództwa dorosłego wpływa na rodzinną dynamikę i z jakimi wyzwaniami mierzyć musi się dziecko, jeśli role w systemie rodzinnym są zaburzone.
Na co dzień pełnię funkcję dyrektorki przedszkola Zielona Wieża na Żoliborzu. Z wykształcenia jestem pedagożką przedszkolną i wczesnoszkolną oraz studentką ostatniego roku psychologii na SWPS. Jestem certyfikowaną trenerką TUS oraz założycielką Gabinetu Psychoedukacji – DOM. Prywatnie jestem mamą siedmiolatki.
Esencją pracy jest dla mnie założenie, że praca z dziećmi to praca z rodzinami. Najważniejszymi obszarami są dla mnie potrzeby dzieci, ich rozwój emocjonalny i społeczny. Częścią tego podejścia jest też budowanie równie głębokich i bezpiecznych relacji z rodzicami. Wierzę w kooperację, współodpowiedzialność i delikatne przywództwo – którego osią jest dla mnie traktowanie dzieci jako równoprawnych członków społeczności, wychodzącej poza społeczność przedszkolną.
Punktem wyjścia są dla mnie relacje, ponieważ wierzę, że to właśnie bezpieczna relacja jest podwaliną do każdego rodzaju pracy, którą można wykonać z dzieckiem. Otwiera drzwi do otwartości, szczerości, współpracy, radości z współdziałania. Najważniejszym narzędziem, z którego czerpię jest Porozumienie Bez Przemocy, które praktykuję w życiu zawodowym i prywatnym od kilku lat. Filozofia ta nieustająco uczy mnie pogłębiania empatii, autentyczności i delikatności.
W swoich działaniach pedagogicznych, poza Porozumieniem Bez Przemocy, posiłkuję się Rodzicielstwem Bliskości, Pedagogiką Reggio Emilia i innymi myślami, zakładającymi istotność szacunku i godności wszystkich istot.
