„Dotknij Wiatru – Dotknij Ziemi” - wystawa na Festiwalu

„Dotknij Wiatru – Dotknij Ziemi” to wystawa w estetyce i filozofii wabi-sabi, reprezentowana przez 18 uznanych polskich artystek i artystów działających w obszarze sztuk różnych mediów; tkaniny, malarstwa, rzeźby, asamblażu, grafiki i ceramiki.

Wabi-Sabi: Filozofia Zen w Sztuce

Wabi-sabi zakorzeniona jest głęboko w buddyjskiej myśli Zen. Związana z pojęciem ubóstwa i płynącej z niego prostoty, skromności, surowości i samotności. Wabi-sabi preferuje to co stare, zniszczone, przygaszone, archaiczne i niedoskonałe. Mówi o otaczającym nas świecie, który jest pełen piękna, a którego na co dzień nie dostrzegamy. Uznaje człowieka jako integralną część natury i dąży do osiągnięcia harmonii między tym co sam stworzył, a tym co ukształtowała przyroda. Piękno wabi-sabi to piękno zabarwione smutkiem i melancholią płynącą ze świadomości, że wszystko przemija, powstaje z nicości i ma swój kres.

Japońskie Korzenie Wabi-Sabi

Estetyka i filozofia wabi-sabi nieodzownie związana jest z wytworami myśli i kultury japońskiej, takimi jak: ceremonia picia herbaty, aranżacja ogrodów, sztuka układania kwiatów, ceramika raku, teatr Nō czy poezja haiku.

Uniwersalne rozumienie świata

Wystawa ta jednak nie będzie próbą przeniesienia wytworów kultury japońskiej ani w ujęciu historycznym ani socjokulturowym Japonii. Będzie natomiast zapośredniczeniem pewnego uniwersalnego rozumienia świata. Poprzez kody semantyczne wpisane w tęże estetykę i filozofię. Wystawa ta aspiruje więc bardziej do bycia rodzajem eseju wizualnego niż próbą rozstrzygnięcia problemu czy wyodrębnienia nurtu. Taka forma ma nadzieję umożliwić odbiorcy kontakt z fizycznym obiektem w jego źródłowej, acz ustrukturyzowanej formie, a co za tym idzie staje się zaproszeniem do indywidualnego wysnuwania sensów.

: Ziółkowska Dorota

: Trojanowska Anna

: Szafirowicz Beata

: Schiller Agata

Wybitni indywidualiści

Artyści biorący udział w wystawie to jednostki wybitnie indywidualne. Tworzące niezależnie od wabi-sabi, lecz poprzez własną praktykę wpisujące się w uniwersalne znaczenie koncepcji. Ich twórczość jest pełna szacunku i miłości do natury, pokory, skromności, szlachetnej duchowości. Poetyckości, mądrości i czucia. Każdy z artystów:

Balcerzak Jasiek / Bogusławski Wit / Borkowska Sylwia / Chomiak Magdalena / Gobiecka Paulina / Gowik Jacek / Grosz Ryszard / Herma Pasińska Jolanta / Hlebowicz Anna / Korecka Berenika / Lohn Zając Joanna / Milczanowska Anna / Schiller Agata Vera / Szafirowicz Beata / Świderski Arkadiusz / Trojanowska Anna / Wijatkowska Anna / Ziółkowska Dorota

zajmuje wyjątkową postawę wobec sztuki.

: Milczanowska Anna

: Lohn-Zając Joanna

: Korecka Berenika

: Hlebowicz Anna

Balcerzak Jasiek: W swoim malarstwie, poprzez rozbudowaną fakturę i operowanie kolorami ciepłymi i chłodnymi, łączy ekspresję i spokój, prowadząc do równowagi.

Wit Bogusławski: W swoich rzeźbach – kwiatach, łącząc surowość metalu i trwałość kamienia, zespala to, co długowieczne z tym, co kruche i przemijalne.

Sylwia Borkowska: Delikatne faktury jej płócien współgrają z naturalnymi pigmentami ziemi.

Magdalena Chomiak: Za pomocą swojej książki artystycznej, wykorzystując gotowe materiały organiczne, kawałki kory, ptasie pióra i rzeczy pozyskane z odpadów, odzwierciedla przemijanie i upływ czasu.

Paulina Gobiecka: Jej niezwykle delikatne porcelanowe obiekty ukazują organiczną złożoność świata natury.

Jacek Gowik: Swój pejzaż maluje grubo, fakturowo, warstwa po warstwie, gdzie powierzchnia obrazu przypomina tysiącletni naciek na skale albo gęsty, żywiczny nalot.

Ryszard Grosz: Dzięki swoim czarkom dialoguje z kulturą japońską, wydobywając z materii przedmiotu głębię poetyckiego znaczenia.

Jolanta Herma Pasińska: Fizyczność rzeźby jest dla niej sposobem wyrażenia tego, co wypływa z jej wnętrza.

Anna Hlebowicz: W swoich tkaninach sięga po tematy uniwersalne, związane z przemijaniem i odrodzeniem.

Berenika Korecka: W swoich grafikach, operując rysą, mówi, że nie ma idealnego świata, lecz wkomponowanie jej w integralną część dzieła stanowi o jego pełni.

Joanna Lohn Zając: W swoich tkaninach daje wyraz umiłowaniu natury poprzez cierpliwe, medytacyjne jej odzwierciedlanie.

Anna Milczanowska: Każdy z jej obiektów wypalany metodą archeologiczną jest unikatowym współdziełem człowieka i natury.

Agata Vera Schiller: Eksperymentuje z tkaniną i medium malarskim, łącząc oba za pośrednictwem naturalnych barwników pozyskanych z ziemi.

Beata Szafirowicz: Uchwyca ledwo dostrzegalne niuanse światła, cienia i zmienności stanów natury.

Arkadiusz Świderski: Pracując w czerni i bieli, unaocznia nasze rozumienie świata.

Anna Trojanowska: Za pomocą techniki litografii na marmurze współdziała z naturą.

Anna Wijatkowska: Dzięki swoim obiektom ukazuje piękno niedoskonałości.

Dorota Ziółkowska: Podobnie jak myśl Zen, podkreśla, że w umyśle dzielimy świat na dwa, pozbawiając się rzeczywistego spojrzenia na rzeczy takimi, jakie one są.