? Czym jest uważność/mindfulness?
Mindfulness „to stan świadomości będący wynikiem intencjonalnego i nieoceniającego kierowania uwagi na to, czego doświadczamy w chwili obecnej”
– te słowa Jona Kabat-Zinna są chyba najczęściej przytaczaną definicją Mindfulness.
Praktykując mindfulness uczymy się zauważać automatyczne, nawykowe zachowania, własną reaktywność, uczymy się obserwować własne myśli i emocje, nie utożsamiając i nie identyfikując się z nimi (towarzyszą nam myśli i emocje, ale nimi nie jesteśmy), ćwiczymy świadome odpowiadania na różne sytuacje, uczymy się być w pełni świadomie, przytomnie w obecnej chwili – chwila za chwilą, zauważając własne rozproszenie i ćwicząc ciągłe powracanie do tu i teraz.
Na kursach spotykam dwie grupy osób – pierwszą z nich są osoby chcące zadbać o własny rozwój, ugruntować praktykę, pragnące żyć uważnie. Drugą grupą są osoby doświadczające somatyzacji stresu w postaci problemów z nadciśnieniem, z układem trawiennym, z bezsennością, chronicznym zmęczeniem, bólem, nadmiarem myśli. Lekarze często kierują na kurs osoby z niedoczynnością tarczycy, zaburzeniami lękowymi (są to osoby zaopiekowane przez terapeutę lub psychiatrę), depresją (są to osoby zaopiekowane przez terapeutę lub psychiatrę).
? Czym jest współczucie/compassion?
Współczucie to zdolność, do odczuwania troski i zaopiekowania się przeżywanym bólem i cierpieniem zarówno naszym, jak i innych. Towarzyszy temu pragnienie niesienia ulgi, złagodzenia tego bólu i cierpienia oraz chęć wzięcia odpowiedzialności za to, w jaki sposób się do niego odnosimy.
Podczas gdy litości towarzyszy strach i sentymentalizm, współczucie wymaga odwagi i hojności. Współczucie nie wyklucza nikogo, zwłaszcza osoby, z którą mamy najwięcej do czynienia w naszym życiu… czyli nas samych. Istnieją dobre powody, aby rozpocząć praktykę współczucia. Jeśli będziemy cały czas pomijali siebie i własne potrzeby, trudno będzie nam dostrzec potrzeby innych.
Wielu wierzy, że współczucie powinno być skierowane raczej na innych niż na nas samych. Praktykowanie współczucia nie jest samolubne. Właśnie dlatego, że rozwijamy zdrowsze relacje ze sobą, droga otwiera się na więcej empatii i współczucia dla innych. Kiedy naprawdę spotykamy się z naszym bólem, rozwijamy wrażliwość, która przyniesie korzyść nam samym i innym. Uczymy się mądrze i współczująco reagować na cierpienie i osoby, które go doświadczają.
Współczujące życie opiera się na uświadomieniu sobie naszego wspólnego człowieczeństwa i wzajemnych powiązań ze wszystkimi istotami.
Anna Gubernat jest certyfikowaną nauczycielką MBSR (Mindfulness Based Stress Reduction, certyfikacja IMA, Niemcy).
Ukończyła pełne szkolenie certyfikujące Insight i MBLC (Mindfulness Based Living Course, oba certyfikowane przez Mindfulness Association (UK).
Jest w trakcie certyfikacji CBLC (Compassion Based Living Course, certyfikacja Mindfulness Association, UK) i MBCL (Mindfulness Based Compassionate Living, Frits Koster i Erick van den Brink, Holandia).
Studiuje na ostatnim roku Psychologię na Uniwersytecie SWPS.
Od 10’2014 do 06’2019 była prezesem Polskiego Towarzystwa Mindfulness, założyła i prowadziła Koło Naukowe Mindfulness na Uniwersytecie SWPS w Warszawie od 10’2013 do 09’2018. Zainicjowała rozszerzenie działalności Koła na pozostałe Wydziały Zamiejscowe Uniwersytetu SWPS – powstały niezależne Koła Naukowe we Wrocławiu, Sopocie i Poznaniu.
Była inicjatorką, koordynatorką i współorganizatorką premier w Polsce dwóch filmów amerykańskich o mindfulness w 2014 roku („Room to Breathe” i „Mindfulness”. Odbyły się one jednocześnie w 5 miastach w Polsce – na Wydziałach Uniwersytetu SWPS w Warszawie, Katowicach, Poznaniu, Wrocławiu i Sopocie.
Współorganizowała odosobnienia oraz szkolenia nauczycielskie mindfulness i compassion dla Mindfulness Association. Współprowadziła treningi szkolące dla przyszłych nauczycieli mindfulness z metody MBLC. Prowadziła liczne wykłady i warsztaty na wydziałach zamiejscowych Uniwersytetu SWPS w Poznaniu, Sopocie oraz w Warszawie, dla Strefy Psyche, Festiwalu Nauki, licznych firm, mediów i organizacji. Była także uczestniczką i prelegentką konferencji dotyczących Mindfulness.
Uczyła / uczy się Mindfulness od Christophera Willarda, Julii E. Wahl, Roba Nairna, Anny Zubrzycki, Annick Nevejan, Angie Ball, Małgorzaty Jakubczak, Kathariny Meinhard, Johana Tinge, Petry Meibert, Jane Negrych, Ivana Miltona, Lindy Lehrhaupt, Olafa van Kooten, Kathy White Webster, Sakiego Santorelli (online), Florence Meleo-Meyer (online), Fritsa Kostera, Jetty Heynekamp, Erika van den Brink i każdego spotkanego człowieka; wszystkim jest bardzo wdzięczna za bezcenne lekcje.
Uczestniczyła w spotkaniach z Paulem Foultonem, Marią van Balen, Lote Heijke, Martinem Stepkiem, Markiem Williamsem, Christiną Surawy.
W Mindfulness szczególnie interesuje się obszarami zastosowań w pracy z dziećmi i młodzieżą, osobami terminalnie chorymi i ich rodzinami, z ludźmi narażonymi na stres i wypalenie zawodowe, z osobami, które chcą pracować nad poprawą jakości swojego życia.
Uważność jest także częścią jej codziennej praktyki. Praktykuje buddyzm Diamentowej Drogi, w linii Karma Kagyu od 1995 roku.
Marzy o upowszechnieniu i zwiększeniu dostępności Mindfulness w Polsce, stara się realizować to marzenie przez pracę własną, mi.n. poprzez pracę wolontaryjną w Kole Naukowym w latach 10’2013-09’2018, pracę wolontaryjną w PTM od 10’2014-6’2019, liczne spotkania, warsztaty prowadzone na uczelniach, w mediach, firmach, organizacjach, prowadząc praktyki, kursy, spotkania, wyjazdy z Mindfulness i Compassion.
Sprawdź program 4. edycji Festiwalu Wibracje.
Aleksandra Hawel
Anna Sierpowska & Marta Sito
Spacer z Paprodziadem/a>
Piotr Matejuk
Mariusz Bąberski
Bernard Barski
Freya Wolna
Marta i Mateusz Miłkowscy
Krzysztof Kazmierowicz
FORM – FireShow Or More
