Radotki

Jeśli wychowałaś się w naszym kręgu cywilizacyjnym, który ogólnie tłamsi uczucia, najprawdopodobniej nosisz w ciele sporo zamrożonych, niewyrażonych i potężnych ładunków emocji z przeszłości (dzieciństwa, szkoły, z domu etc.), tzw. traumy. Dużo więcej niż chcielibyśmy przyznać przed sobą i innymi.

Droga od chaosu emocjonalnego lub zamrożenia do świadomego czucia w dorosły i odpowiedzialny sposób (czyli taki, który służy nam profesjonalnie i relacyjnie), może zająć od kilku miesięcy do kilku lat regularnego i konsekwentnego zagłębiania się w ten temat (poprzez czucie, a nie myślenie o tym).
Oswojenie smoka wymaga treningu. Jednak moim zdaniem więcej niż warto włożyć w to czas i wysiłek. Dlaczego?

DLACZEGO WARTO CZUĆ?

1. Życie to czucie

Świadome czucie sprawia, że życie przestaje być konceptem, myślą, a staje się doświadczeniem. Sprawia, że wychodzimy ze szklanej wieży obserwatora i stajemy się częścią spektaklu. Częścią całości, planety, zamiast samotnym atomem zastanawiającym się, czy naprawdę istnieje. Ciało nabiera żywotności, energii i uziemienia, relacje rumieńców, a życie kolorów. Rozszerzają się horyzonty i zupełnie nowe rzeczy stają się możliwe w wymiarach i obszarach trudnych dotąd do wyobrażenia. Zacząć czuć to jak włączyć nagle światło w ciemnym i głuchym pokoju umysłu. Serio.

2. Wewnętrzna Nawigacja i Kopalnia Zasobów

W swoich dojrzałych, czystych i odpowiedzialnych formach uczucia służą ci:

Gniew jest potrzebny do np. stawiania granic, obrony siebie i bliskich, walki o to, co jest ważne, mówienia, czego chcemy, a czego nie. Daje klarowność i decyzyjność, itd. To energia Wojownika. 

Smutek pozwala na m.in. wrażliwość, delikatność, empatię, współodczuwanie, bezbronność zdjęcie masek. Połączenie na głębokim poziomie ze sobą i światem. Itd. To energia Kochanka.

Strach jest potrzebny m.in. do wychodzenia ze strefy komfortu (jeśli nie chcesz czuć strachu, nie będziesz z niej wychodzić), tworzenia nowego, wchodzenia w nieznane, improwizowania, ale też planowania i dbałości o szczegóły. Itd. To energia Czarodziejki.

Radość pozwala inspirować, dzielić się, celebrować życie, przyciągać ludzi i tworzyć nowe przestrzenie. Tańczyć przez życie i problemy i zasila nas energią do robienia tego, co jest ważne. Itd. To energia Króla i Królowej.

I wiele, wiele więcej przy każdym z tych uczuć. Gdy nie chcemy doświadczać „negatywnej” strony uczuć, odcinamy się też od tego, co „pozytywne”.

3. Informacja i energia do bycia i robienia tego, co potrzebne

Z jednej strony uczucia INFORMUJĄ, że coś jest w porządku lub nie na głębokim poziomie (mówią o zaspokojonych lub niezaspokojonych potrzebach).
Na przykład: jeśli ktoś mnie bije czy obraża, uczucie gniewu informuje, że ktoś robi coś, co mi nie służy. Albo: smutek mówi, że brakuje ważnej dla mnie osoby.
Co więcej:

Uczucia dają mi też ENERGIĘ potrzebną do podjęcia adekwatnych dorosłych i odpowiedzialnych działań odnośnie otrzymanej informacji.

W przypadku gniewu: postawić granice, powiedzieć „stop!” „dosyć!”, odejść z toksycznej relacji itp.. W przypadku smutku: zadzwonić do tej osoby, otworzyć się ze swoją tęsknotą, umówić na spotkanie, spędzić czas ze sobą.

Uczucia to naturalny przekaźnik informacji zwrotnych ze świata. Dzięki czuciu, gdy przyłożymy dłoń do rozgrzanego pieca, od razu możemy ją zabrać. Co by było, gdybyśmy nie czuli gorąca i przez to wiedzieli, że piec jest rozgrzany?

4. Bardziej intymna i głęboka komunikacja

Intymność bierze się z wzajemnego pozwolenia sobie na bycie w pełni sobą w swoim towarzystwie i autentycznym i szczerym wyrażaniu siebie. Nie jest łatwo być w pełni sobą, gdy ma się ciało pełne emocji i blokadę na czucie i wyrażenie 3⁄4 z nich.

5. Większa samoakceptacja i samo-miłość

To szersze pozwolenie sobie na bycie takim, jakim się jest. Nie w jednej ćwiartce (albo ćwiartce ćwiartki), ale w całości. Nie tylko jestem w porządku, gdy się cieszę, ale też gdy czuję gniew, smutek i strach. Nie muszę już walczyć, żeby być ponad tym, co we mnie naturalne. Decyzja, że pozwalam sobie czuć wszystko, sprawia że przynajmniej w tej kwestii nie muszę już siebie oszukiwać, że coś ze mną jest nie tak.

6. Ważne wskazówki, co do powołania i ścieżki życiowej

Gdy pozwalam sobie czuć przyglądając się światu, moje uczucia mogą mnie poruszyć, zainspirować. Może się okazać, że to, co mnie złości, smuci, czego się boję i co sprawia mi radość, jest bardzo zbieżne z tym, co jest dla mnie najważniejsze. A to najczęściej jest właśnie moim powołaniem.

7. Brama do uzdrowienia

Gdy zaczynamy czuć świadomie to, co wydawało się przekleństwem, może okazać się bramę do naszego uzdrowienia. Np. W specjalnie zadedykowanej do tego i bezpiecznej przestrzeni podążając za gniewem, który czujesz za każdym razem, gdy ktoś zwróci ci uwagę, że robisz coś nie tak, możesz dostać się do głębokich traum z przeszłości, przeżyć je świadomie, wyrazić niewyrażone i dzięki temu je uzdrowić.

I na koniec: wbrew powszechnemu mitowi, nie da się czuć tylko radości. Gdy zaczynamy czuć, zaczynamy czuć wszystko (jedne uczucia mniej, drugie bardziej). Gdy pozwalamy sobie czuć gniew, smutek i strach, na głębokim, cielesnym poziomie naturalnie zaczynamy też czuć więcej autentycznej radości!

Autor: Marcin Szot – Trener komunikacji i rozwoju osobistego, coach. Na ścieżce trenerskiej w tradycji Possibility Management. Autor bloga o rozwoju osobistym. Prowadzi regularne warsztaty i grupy świadomości uczuć, komunikacji, rozwiązywania konfliktów i odnajdywania swojego powołania życiowego. Od ponad dwóch lat prowadzi cykliczne warsztaty z wyrażania gniewu i oswajania strachu. W przeciągu pięciu lat skutecznie pracował z młodzieżą szkolną, stowarzyszeniami, mniejszościami narodowymi, managerami, terapeutami, oraz klientami indywidualnymi i firmami. marcinszot.pl i facebook.